Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

prosa d'arte

  • 1 prosa

    ж.

    una prosa ampollosa — выспренняя [ходульная] проза

    2) прозаическое произведение, проза
    3) драматический, театральный
    4) проза, прозаичность
    * * *
    сущ.
    общ. проза

    Итальяно-русский универсальный словарь > prosa

  • 2 художественный

    2) ( эстетический) artistico, estetico
    * * *
    прил.
    artistico, d'arte

    худо́жественная литература — belle lettere; prosa d'arte; fiction f англ. неолог.

    худо́жественный фильм — film a soggetto

    худо́жественное произведение — opera d'arte

    худо́жественный руководитель — direttore artistico

    худо́жественная самодеятельность — attività artistica dilettantistica / folcloristica

    худо́жественная ценность произведения — valore artistico / estetico di un'opera d'arte

    худо́жественный вкус — gusto artistico

    ••

    худо́жественный беспорядок — disordine bohémien

    * * *
    adj
    gener. artistico, pittoresco

    Universale dizionario russo-italiano > художественный

  • 3 художественный

    Большой итальяно-русский словарь > художественный

  • 4 драматический

    ••
    2) ( напыщенный) enfatico, patetico
    3) ( напряжённый) drammatico, intenso
    * * *
    прил.
    1) drammatico тж. перен.

    драмати́ческий актёр — attore drammatico

    драмати́ческий кружок — circolo filodrammatico

    драмати́ческие события — fatti / avvenimenti drammatici

    2) ( напыщенный) enfatico, teatrale

    драмати́ческие жесты — gesti teatrali

    * * *
    adj
    gener. drammatico, spettacolare

    Universale dizionario russo-italiano > драматический

  • 5 aut

    aut, Coni. disiunct. (vgl. griech. αὖ, wieder), oder (wesentlich verschiedene Begriffe trennend), u. aut... aut, entweder... oder (den einen oder den andern Fall ausschließend), I) allein, 1) nach einfach hingestelltem erstem Begriff, a) übh., oder, α) einmal: id ergo est pronuntiatum, quod est verum aut falsum, Cic.: hic vincendum aut moriendum, milites, est, Liv. – mit dem Satze vorstehender Negation, neque vero qui non iisdem rebus movetur naturāque consentit fidus aut stabilis potest esse, Cic.: sine quibus nec intellegi quicquam nec quaeri aut disputari potest, Cic.: nemo tribunos aut plebeios timebat, Liv.: nullos habuit hortos, nullam suburbanam aut maritimam sumptuosam villam, Nep. – in der Frage, erit, inquit Brutus, aut iam est iste, quem exspectas? Cic. – β) zwei- u. mehrmals, oder... oder u.s.f., si (animus) deus aut anima aut ignis est, Cic.: oppidum validum prope siet aut mare aut amnis aut via bona celeberrima, Cato. – b) vom Stärkern zum Geringern herabsteigend, oder auch, oder auch nur, oder doch, oder wenigstens, cuncti aut magna pars, Sall.: quaero num iniuste aut improbe fecerit, Cic.: si (alces) quo afflictae casu conciderunt, erigere sese aut sublevare non possunt, Caes. Vgl. Jordan Cic. Caecin. 39. p. 210. – c) zum allgemeinen aufsteigend, oder überhaupt, nec illa vincula carceris ruperit, sed, tamquam a magistratu aut ab aliqua potestate legitima, sic a deo evocatus atque emissus exierit, Cic.: quid? huic calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat, aut aliquid eiusmodi? Cic. – d) berichtigend, verdeutlichend, oder vielmehr, oder genau genommen, de hominum genere aut omnino de animalium loquar, Cic.: quid enim ultra differri aut teri tempus? Liv. Vgl. Fabri Liv. 21, 53, 3. – am Anfange eines Satzes, s. Cic. de nat. deor. 1, 1. – e) bedingend, oder = sonst, widrigenfalls, reduc uxorem, aut quamobrem non opus sit cedo, Ter.: nunc manet insontem gravis exitus, aut ego veri vana feror, Verg.; u. so Cic. de or. 2, 5. Ov. met. 10, 52. Quint. 2, 17, 9. – 2) korrespondierend: a) mit einem vorhergeh. aut, u. zwar: α) aut... aut, entweder... oder, einerseits... andererseits, wo nicht... so doch, wenn nicht... so doch wenigstens, otiosam aetatem et quietam sine ullo aut labore aut contentione traducere, Cic.: cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt, Caes.: aut prodesse volunt aut delectare poëtae, Hor. – zweimal aut... aut in verschiedener Beziehung nebeneinander, ne aut de C. Laelii soceri mei aut de huius generi aut arte aut gloriā detraham, Cic. Vgl. Ellendt Cic. de or. 1, 35. Halm Cic. Sull. 44. – mit einem Satze vorstehender Negation, neque enim sunt aut obscura aut non multa commissa postea, Cic. – in der Frage, num aut ille lanista omnino iam a gladio recessisse videtur aut is discipulus magistro tantulum de arte concedere? Cic. – β) aut... aut... aut, entweder... oder... oder, alii autem aut naturā corporis aut consuetudine dolendi aut metu supplicii ac mortis vim tormentorum pertulerunt, Cic. – b) mit einem vorhergeh. neque (nec)... neque (nec), bei Dichtern der Abwechselung wegen, s. Verg. Aen. 4, 337–339. Hor. carm. 3, 12, 1–3. Hor. sat. 1, 9, 31 sq. – In der Prosa zwar oft aut vor neque... neque, aber mit diesen nicht korrespondierend, s. Cic. ep. 2, 19, 1. Sall. Iug. 18, 2 (u. dazu Kritz). – II) näher motiviert durch eine andere Partikel: aut certe, oder wenigstens, Cic. – so auch aut... aut certe, Cic. – aut saltem, oder wenigstens, Cic. – aut potius, oder vielmehr, Cic. – aut etiam, oder auch, oder gar, Cic. – so auch aut... aut etiam, Cic. – aut vero, oder wohl, oder wohl gar, meist in ironischer Frage, Cic. – aut denique, od. aut... denique, oder endlich, Ter. u. Cic. – aut quidem, oder sicher, Suet. Caes. 66. – aut... vel od. vel... aut, s. Nipperd. Tac. ann. 14, 3.

    lateinisch-deutsches > aut

  • 6 aut

    aut, Coni. disiunct. (vgl. griech. αὖ, wieder), oder (wesentlich verschiedene Begriffe trennend), u. aut... aut, entweder... oder (den einen oder den andern Fall ausschließend), I) allein, 1) nach einfach hingestelltem erstem Begriff, a) übh., oder, α) einmal: id ergo est pronuntiatum, quod est verum aut falsum, Cic.: hic vincendum aut moriendum, milites, est, Liv. – mit dem Satze vorstehender Negation, neque vero qui non iisdem rebus movetur naturāque consentit fidus aut stabilis potest esse, Cic.: sine quibus nec intellegi quicquam nec quaeri aut disputari potest, Cic.: nemo tribunos aut plebeios timebat, Liv.: nullos habuit hortos, nullam suburbanam aut maritimam sumptuosam villam, Nep. – in der Frage, erit, inquit Brutus, aut iam est iste, quem exspectas? Cic. – β) zwei- u. mehrmals, oder... oder u.s.f., si (animus) deus aut anima aut ignis est, Cic.: oppidum validum prope siet aut mare aut amnis aut via bona celeberrima, Cato. – b) vom Stärkern zum Geringern herabsteigend, oder auch, oder auch nur, oder doch, oder wenigstens, cuncti aut magna pars, Sall.: quaero num iniuste aut improbe fecerit, Cic.: si (alces) quo afflictae casu conciderunt, erigere sese aut sublevare non possunt, Caes. Vgl. Jordan Cic. Caecin. 39. p. 210. – c) zum allgemeinen aufsteigend, oder überhaupt, nec illa vincula carceris ruperit, sed, tamquam
    ————
    a magistratu aut ab aliqua potestate legitima, sic a deo evocatus atque emissus exierit, Cic.: quid? huic calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat, aut aliquid eiusmodi? Cic. – d) berichtigend, verdeutlichend, oder vielmehr, oder genau genommen, de hominum genere aut omnino de animalium loquar, Cic.: quid enim ultra differri aut teri tempus? Liv. Vgl. Fabri Liv. 21, 53, 3. – am Anfange eines Satzes, s. Cic. de nat. deor. 1, 1. – e) bedingend, oder = sonst, widrigenfalls, reduc uxorem, aut quamobrem non opus sit cedo, Ter.: nunc manet insontem gravis exitus, aut ego veri vana feror, Verg.; u. so Cic. de or. 2, 5. Ov. met. 10, 52. Quint. 2, 17, 9. – 2) korrespondierend: a) mit einem vorhergeh. aut, u. zwar: α) aut... aut, entweder... oder, einerseits... andererseits, wo nicht... so doch, wenn nicht... so doch wenigstens, otiosam aetatem et quietam sine ullo aut labore aut contentione traducere, Cic.: cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt, Caes.: aut prodesse volunt aut delectare poëtae, Hor. – zweimal aut... aut in verschiedener Beziehung nebeneinander, ne aut de C. Laelii soceri mei aut de huius generi aut arte aut gloriā detraham, Cic. Vgl. Ellendt Cic. de or. 1, 35. Halm Cic. Sull. 44. – mit einem Satze vorstehender Negation, neque enim sunt aut obscura aut non multa commissa postea, Cic. – in der Frage, num aut ille lanista omnino iam
    ————
    a gladio recessisse videtur aut is discipulus magistro tantulum de arte concedere? Cic. – β) aut... aut... aut, entweder... oder... oder, alii autem aut naturā corporis aut consuetudine dolendi aut metu supplicii ac mortis vim tormentorum pertulerunt, Cic. – b) mit einem vorhergeh. neque (nec)... neque (nec), bei Dichtern der Abwechselung wegen, s. Verg. Aen. 4, 337-339. Hor. carm. 3, 12, 1-3. Hor. sat. 1, 9, 31 sq. – In der Prosa zwar oft aut vor neque... neque, aber mit diesen nicht korrespondierend, s. Cic. ep. 2, 19, 1. Sall. Iug. 18, 2 (u. dazu Kritz). – II) näher motiviert durch eine andere Partikel: aut certe, oder wenigstens, Cic. – so auch aut... aut certe, Cic. – aut saltem, oder wenigstens, Cic. – aut potius, oder vielmehr, Cic. – aut etiam, oder auch, oder gar, Cic. – so auch aut... aut etiam, Cic. – aut vero, oder wohl, oder wohl gar, meist in ironischer Frage, Cic. – aut denique, od. aut... denique, oder endlich, Ter. u. Cic. – aut quidem, oder sicher, Suet. Caes. 66. – aut... vel od. vel... aut, s. Nipperd. Tac. ann. 14, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aut

  • 7 adulter

    adulter, erī, m., adultera, ae, f. (bei august. Dichtern u. in nachaug. Prosa auch adj. adulter, Rückbildung aus adultero), era, erum, I) Subst.: 1) der Ehebrecher, die Ehebrecherin, masc., sororis adulter, Cic.: filiae et neptis, Tac.: in nepti Augusti, Tac. ann. 3, 24: Dardanius adulter, v. Paris, Verg.: fem., Lacaena adultera, v. der Helena, Hor.: arte adulterae, Tac.: adulterum cum adultera deprehendere, Sen. rhet. – v. Tieren, m. b. Stat. silv. 4, 5, 18. Claud. cons. Mall. Theod. 302. Grat. cyn. 164: f. b. Plin. 8, 43. – bei Dichtern = der Buhle, Liebhaber, übh., Hor. u. Ov.: nominis adulter, der mit dem Namen buhlt, d.h. sich fälschlich genossener Gunst rühmt, Ov. – 2) = adulterator, der Verfälscher, monetae, solidorum, Falschmünzer, Cod. Iust. – II) Adj.: 1) ehebrecherisch, od. übh. buhlerisch, verbuhlt, coniunx, virgo, Ov.: coitus (Plur.), Solin.: nox, Tert.: crines, nach Buhler Art geschmückt. Hor.: adultera mens est, sinnt nur auf Buhlerei, Ov. – 2) verfälscht, nachgemacht, falsch, unecht, clavis, Nachschlüssel (mit dem Nbbgr.: der zur Buhle führt), Ov.: minium, Plin.: nummus nequam vel adulter, Apul.

    lateinisch-deutsches > adulter

  • 8 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – / celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    lateinisch-deutsches > celeber

  • 9 narrativa

    narra'tiba
    f
    1) ( narración) Erzählung f
    2) ( arte de narrar) LIT Erzählkunst f
    narrativa
    narrativa [narra'tiβa]
    Prosa femenino

    Diccionario Español-Alemán > narrativa

  • 10 teñir

    v.
    1 to dye, to tinge, to tincture, to tint.
    Ellos tiñeron los pantalones They dyed the pants.
    2 to diffuse over, to overspread.
    El colorante tiñó el agua The coloring diffused over the water.
    * * *
    Conjugation model [ CEÑIR], like link=ceñir ceñir
    2 (rebajar un color) to tone down
    3 figurado to tinge
    1 (el pelo) to dye one's hair
    * * *
    verb
    * * *
    1. VT
    1) [+ pelo, ropa] to dye
    2) (=manchar) to stain
    3) (=matizar) to tinge (de with)
    4) (Arte) [+ color] to darken
    2.
    See:
    * * *
    1.
    verbo transitivo
    a) <ropa/zapatos/pelo> to dye
    b) ( manchar) to stain
    c) ( matizar)
    2.
    teñirse v pron (refl) to dye
    * * *
    = stain, dye, tint, tinge, tincture.
    Ex. The item undergoing the treatment was an early Persian parchment manuscript which was badly stained.
    Ex. Olga works for one full year with great courage and independence trapping ground squirrels and gathering materials needed to tan, dye, and sew furs to make a parka for her husband.
    Ex. His views on education were tinted by his own limited experience.
    Ex. But the relief was tinged with apprehension that the new housing would lead to slums and crime, as some opponents have long feared.
    Ex. Some herbs demand more time to tincture comparing with others.
    ----
    * sin teñir = undyed.
    * * *
    1.
    verbo transitivo
    a) <ropa/zapatos/pelo> to dye
    b) ( manchar) to stain
    c) ( matizar)
    2.
    teñirse v pron (refl) to dye
    * * *
    = stain, dye, tint, tinge, tincture.

    Ex: The item undergoing the treatment was an early Persian parchment manuscript which was badly stained.

    Ex: Olga works for one full year with great courage and independence trapping ground squirrels and gathering materials needed to tan, dye, and sew furs to make a parka for her husband.
    Ex: His views on education were tinted by his own limited experience.
    Ex: But the relief was tinged with apprehension that the new housing would lead to slums and crime, as some opponents have long feared.
    Ex: Some herbs demand more time to tincture comparing with others.
    * sin teñir = undyed.

    * * *
    teñir [ I15 ]
    vt
    1 ‹ropa/zapatos› to dye; ‹pelo› to dye
    tiñó la falda de azul she dyed the skirt blue
    2 (manchar) to stain teñir algo DE algo to stain sth WITH sth
    sus manos estaban teñidas de sangre their hands were stained with blood
    el jugo le tiñó los dedos de rojo the juice stained his fingers red
    3
    (matizar): posturas teñidas de xenofobia attitudes marked by o tinged with xenophobia
    sus palabras estaban teñidas de tristeza her words were tinged with sadness
    un país con una historia teñida de sangre a country with a bloodstained history
    ( refl) to dye
    ¿tu madre se tiñe (el pelo)? does your mother dye her hair?
    * * *

     

    teñir ( conjugate teñir) verbo transitivo
    a)ropa/zapatos/pelo to dye



    teñirse verbo pronominal ( refl) ‹pelo/zapatos to dye
    teñir verbo transitivo
    1 (una prenda) to dye: teñiré la falda de azul, I'll dye my skirt blue
    (el pelo) to tint, dye
    2 fig (impregnar) to tinge with
    ' teñir' also found in these entries:
    Spanish:
    tintura
    English:
    bleach
    - dye
    - redden
    - stain
    - tinge
    - tint
    - color
    * * *
    vt
    1. [tintar] [tela, pelo] to dye;
    teñir algo de rojo/verde to dye sth red/green
    2. [manchar] to stain;
    la sangre teñía sus manos her hands were stained with blood;
    el trabajo en la mina les tiñe el rostro de negro the work in the mine blackens their faces
    3. [matizar] to tinge sth (de with);
    tiñe su prosa de melancolía her prose is tinged with melancholy;
    el ambiente festivo tiñe las calles por estas fechas at this time of year the streets are filled with a festive atmosphere
    * * *
    v/t dye; fig
    tinge;
    teñir algo de rojo dye sth red
    * * *
    teñir {67} vt
    1) : to dye
    2) : to stain
    * * *
    teñir vb to dye

    Spanish-English dictionary > teñir

  • 11 adulter

    adulter, erī, m., adultera, ae, f. (bei august. Dichtern u. in nachaug. Prosa auch adj. adulter, Rückbildung aus adultero), era, erum, I) Subst.: 1) der Ehebrecher, die Ehebrecherin, masc., sororis adulter, Cic.: filiae et neptis, Tac.: in nepti Augusti, Tac. ann. 3, 24: Dardanius adulter, v. Paris, Verg.: fem., Lacaena adultera, v. der Helena, Hor.: arte adulterae, Tac.: adulterum cum adultera deprehendere, Sen. rhet. – v. Tieren, m. b. Stat. silv. 4, 5, 18. Claud. cons. Mall. Theod. 302. Grat. cyn. 164: f. b. Plin. 8, 43. – bei Dichtern = der Buhle, Liebhaber, übh., Hor. u. Ov.: nominis adulter, der mit dem Namen buhlt, d.h. sich fälschlich genossener Gunst rühmt, Ov. – 2) = adulterator, der Verfälscher, monetae, solidorum, Falschmünzer, Cod. Iust. – II) Adj.: 1) ehebrecherisch, od. übh. buhlerisch, verbuhlt, coniunx, virgo, Ov.: coitus (Plur.), Solin.: nox, Tert.: crines, nach Buhler Art geschmückt. Hor.: adultera mens est, sinnt nur auf Buhlerei, Ov. – 2) verfälscht, nachgemacht, falsch, unecht, clavis, Nachschlüssel (mit dem Nbbgr.: der zur Buhle führt), Ov.: minium, Plin.: nummus nequam vel adulter, Apul.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adulter

  • 12 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii
    ————
    celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celeber

  • 13 labor

    1. lābor, lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ-λιβρός, schlüpfrig u. ahd. slīfan, gleiten), sich auf einer glatten Oberfläche sanft hinbewegen, gleiten, schlüpfen, schweben, hingleiten, hinschlüpfen, hinschweben, u. abwärts = herabgleiten, -schlüpfen, -schweben, u. als Anfang des Fallen = sinken, absol., od. konstr. m. ad, in, inter, per, sub, super, ab, de, ex u. m. bl. Abl., I) im allg.: 1) eig.: α) v. lebl. Subjj., zB. v. Schlangen, non squamoso ventre, Prop.: per sinus crebros et magna volumina, Ov.: circa donaria, Ov.: circum tempora, sich schlängeln, Ov.: inter vestes et levia tempora, Ov.: angues lapsi in diversum, Iul. Obsequ.: populus in diversa labitur, verläust sich nach verschiedenen Richtungen, Iustin.: abwärts, montibus, Val. Flacc. – v. Schwimmenden, per aequora, Ov.: in magno mari, Ov.: medio amne, Ov. – v. Schiffenden, rate per aequora, Ov.: aquā, Prop. – v. Fliegenden, auf Fittichen Schwebenden, per auras, Ov.: pennis, entschweben, von Merkur, Verg.: aufwärts, sub sidera, entschweben, Verg.: abwärts, polo, Verg. – vom auf dem Wagen durch die Lüfte fahrenden Mars, pronum per aëra, Ov. – v. Herabsteigenden, per funem demissum labi, Verg.: im Bilde, labi per iter declive senectae, Ov. – v. Herabsinkenden, semianimem od. moribundum ex equo, Liv., suffosso equo, Tac., u. bl.
    ————
    equo, Hor.; vgl. multis labentibus ex equis aut desilientibus, Liv.: labi ex rupe, Curt.: ex arbore, Capit.: per gradus, die Stufen hinabfallen, Liv.: super terram, hinsinken, Liv. – β) v. lebl. Subjj.: quia continenter laberentur et fluerent omnia, Cic.: in vanum manus lapsa, die einen Fehlhieb getan, Curt.: cum tela de testudine laberentur, Curt.: tum (illud iaculum) leni impetu labitur, gleitet sanft (auf dem Wasser) dahin, Min. Fel. – abwärts, lapsa cadunt folia, Verg.: lapsus ab arbore ramus, Ov.: lapsae lacertis, nullo solvente, catenae, Ov. – v. Kleidern und Waffen, soluta ac velut labens undique toga, Quint.: tergo velamina lapsa, Ov.: labentibus super corpus armis, Liv. – v. Sternen u. dgl., vagā et mutabili ratione, Cic.: advorsum nimbos, Lucr.: caelo, dahingleiten am usw., Verg.: abwärts, ab aethere, Ov.: de caelo, Verg.: ignem de caelo lapsurum, Capit. – v. Schiffen, vadis, Verg. – v. Gewässern, gleiten, dahingleiten, fließen, cum labantur assidue flumina, quaedam concitata rapiantur, Sen.: altissima quaeque flumina minimo sono labi, Curt.: altis ripis, dahingleiten, Hor.; aber sinistrā ripā, hinwegströmen über usw., Hor.: per CCC stadia, Curt.: sub terras, sub magna terra, Ov.: abwärts, e fontibus, Curt.: diversis de partibus (al. fontibus), Ov.: vertice silvae, Ov.: quantum aquarum per gradus cum fragore labentium, Sen.: zurück, in caput (Quelle) suum retro, Ov.: prius vasto laben-
    ————
    tur flumina ponto, quam etc., Prop.: vado labente, die Flut zurück-, abfloß, Tac. – v. Tränen, rinnen, träufeln, in genas, Hor.: per genas in ensem, Ov.: ex oculis, Ov. – v. anderen Flüssigkeiten, fließen, rinnen, träufeln, in proximum mare (vom flüssigen Bernstein), Tac.: truncis cavis, vom Honig, Hor.: quid sit, quod guttatim faciat pluviam labi, Amob.: pressus pavore sanguis tardius labebatur, floß (hervor), Tac. – vom Feuer, in porticus, hinüberschlagen in usw., Tac. – v. Übeln usw., die allmählich in den Körper dringen, sich verbreiten, frigus per artus labitur, Ov.: dolor lapsus ad artus, Verg.: penitus in viscera lapsum serpentis furiale malum, Verg.: somnus labitur in artus, Ov.
    2) übtr.: a) gleiten, rinnen, α) v. leb. Subjj.: sed labor longius, ad propositum revertar, ich gerate, ich verliere mich zu weit (in der Rede), Cic.: u. so quin labebar longius, nisi me retinuissem, Cic. – cadere spe dicuntur, qui levati animo a summo ad inferiora labuntur, Donat. Ter. Andr. 3, 5, 12. – β) v. lebl. Subjj.: ilico res foras labitur, liquitur, rinnt das Geld ihm aus dem Hause und zerfließt, Plaut.: brevitate et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius, Cic.: sunt (vitia) in lubrico incitataque semel proclivi labuntur sustinerique nullo modo possunt, Cic. – v. der Rede, oratio sedate placideque labitur, gleitet (fließt) dahin, Cic. or. 92: prosā incipit (sermo eius), versu
    ————
    labitur, pedestri oratione finitur, Hieron. epist. 53, 8. – v. Zeit u. Leben, dahingleiten, entrinnen, verfließen, assiduo labuntur tempora motu, non secus ac flumen, Ov.: labitur occulte fallitque volubilis aetas, ut celer admissis labitur amnis aquis, Ov.: cito pede labitur aetas, Ov.: tardo pede lapsa vetustas, Ov.: u. so labuntur tempora, anni, lustra, Hor. u.a. Dichter. – b) mit Angabe des Ziels, zu etwas sich hinneigen, in etw. sinken, auf od. in etw. verfallen, geraten, α) v. leb. Subjj.: labor eo, ut assentiar Epicuro, fühle mich zur Ansicht des E. hingezogen, Cic.: labi ad illos, qui etc., Cic.: veremini, ne labar ad opinionem, möchte dem Wahne verfallen, Cic.: labi in errorem emendabilem, Liv.: in luxuriam, in segnitiam, Iustin.: in vitium, Hor.: in somnum, in soporem, Petron. – β) v. lebl. Subjj.: civitatum mores lapsi ad mollitiem, Cic.: omnia in externum lapsa sunt morem, Curt.
    II) prägn.: A) = delabi, abgleiten, abkommen, vorbeigleiten, 1) eig.: si viā lapsus est (bildl.), Sen.: cum superiacta tela de testudine laberentur, Tac.: ne adiectae voces laberentur atque errarent, priusquam sensus (auditus) ab his pulsus esset, Cic. – 2) übtr.: hāc spe lapsus, in der Hoffnung getäuscht, Caes.: labi facultatibus, um sein Vermögen kommen, ICt.
    B) = ab- od. ausgleiten, straucheln, ausgleitend, strauchelnd fallen, 1) eig.: agaso pede lapsus, Hor. –
    ————
    homini nequam lapso et ut allevaretur roganti, ›Tollat te‹, inquit, ›qui novit‹, Quint. – 2) übtr.: straucheln, a) = irre werden, mente, wahnsinnig werden, Cels.: u. so lapsi mente, wahnsinnig (Ggstz. sui compotes), Cels. – labi memoriā, einen Gedächtnisfehler begehen, Suet. – u. geistig od. moralisch irren, fehlen, sich vergehen, erravit, lapsus est, non putavit, Cic.: opinione labi posse, voluntate a re publica dissidere nullo pacto posse, Cic.: in alqa re consilio od. casu lapsum esse, Cic.: consilio id magis quam furore lapsos fecisse, Liv.: labi per errorem, Cic., od. errore, ICt.: labi propter imprudentiam, Cic.: imprudentiā lapsum aliquid facere (Ggstz. scientem aliquid delinquere), Liv.: labi imperitiā, ICt.: in quo vorbo lapsa consuetudo deflexit de via, Cic.: labi in officio, Cic.: in his labi et cadere, Cic.: qua in re si mediocriter lapsus sum, defendes meum tolerabile erratum, Cic.: numquam labere, si te audies, Cic.: qui sero lapsum revocatis, Prop. – b) straucheln = zum Falle geneigt sein, dem Falle nahe sein (s. Halm Cic. Phil. 2, 51), equitem Romanum non libidine, non turpibus impensis atque iacturis, sed experientiā patrimonii amplificandi labentem excepit, fulsit et sustinuit re, fide, hodieque sustinet, Cic.: cum labentem et prope cadentem rem publicam fulcire cuperetis, Cic.: ferre praesidium labenti et inclinatae paene rei publicae, Cic.: labente deinde paulatim disciplinā, Liv.: labente iam
    ————
    causā decem virorum, Liv.: vidi ego labentes (weichenden) acies et tela caduca, Prop.
    C) = elabi, herausfallen, 1) eig.: viscera lapsa, Ov. u. Lucan.: forte lapsa vox, entschlüpfte, entfallene, Tac. – v. Pers., entgleiten, entschlüpfen, e manibus custodientium, Curt.: custodiā, Tac. – 2) übtr.: quam nostro illius labatur pectore vultus, entschwindet, Verg. ecl. 1, 63.
    D) herabgleiten, -sinken = schlapp herabhängen, lapsa catena, schleppende, Prop.: tenuata de nexibus membra labuntur, Ps. Quint. decl. – bes. v. Gliedern Sterbender, caput labens et iam languentia colla levat, Lucan.: malae labentes, herabsinkende Kinnladen, Suet.: lapsae genae, Sen. poët. – neutr. pl. subst., firmamenta fluidorum ac labentium, des Schlotterigen u. Schlappen, Sen. ep. 102, 25.
    E) sinken, hinsinken, zusammensinken, 1) eig.: α) v. Pers.: calor ossa reliquit, labitur, Verg.: sub onere labitur, erliegt der Last, Petron.: multi sine morte labuntur, Petron. – β) v. lebl. Subjj., u. zwar v. Gebäuden usw., zusammen-, einsinken, vor Alter verfallen, lapso fundamento, Curt.: lapsura domus, Ov.: donec labentes deorum aedes refeceris, Hor. – v. den Augen Schlafender, zufallen, zusinken, labentes ocelli, Prop.: lapsi somno ocelli, Prop. – u. Sterbender, brechen, labuntur frigida leto lumina, Verg.: labentes oculos condere (zudrücken), Ov.: dum laben-
    ————
    tes oculi ad nostras exclamationes nostrosque planctus admissā paulatim luce laxantur, Ps. Quint. decl. Vgl. Burmann Ov. am. 3, 5, 1; trist. 3, 3, 44.
    2) übtr.: a) sinken = hinschwinden, vom Lebensatem, labens anima, Tac.: labi spiritum nec ultra biduum duraturum, Tac. – dah. v. Sterbenden, denen die Sinne vergehen, in den Tod sinken, sterben, laberis Oebalide, primā fraudate iuventā, Verg.: labimur (mir schwinden die Sinne), i, miseram solare parentem, Stat.: ille oculis extremo errore solutis labitur, Stat. – b) sinken = verfallen, in Verfall geraten, miserere domus labentis, Verg.: u. so labens regia, Iustin.: lapsum genus, Verg.: labente paulatim disciplinā, Liv.: ut magis magisque mores lapsi sint, tum ire coeperint praecipites, Liv.: fides lapsa, Ov. – Parag. Infin. labier, Cic. Arat. 226. Lucr. 4, 443. Hor. ep. 2, 1, 94. – Partic, labundus, a, um, hinstürzend, unda sub undis labunda, Acc. tr. 570.
    ————————
    2. labor, ōris, m. (zu labāre; eigentl. »das Wanken unter einer Last«), die Anstrengung, I) die Anstrengung, etw. zu vollbringen, die Bemühung, Mühe, Arbeit, Strapaze, 1) eig.: a) übh.: labor forensis, Cic.: irritus, Quint. u. Ov.: labor itineris, Cic.: labor viae, Liv.: labores militum, Caes.: labor corporis, animi, Cic.: labor manuum, Hieron.: labor domesticus, Colum.: militiae, Cic. aut belli aut fugae, Caes.: operis (der Belagerung), Caes.: labores belli, Cic.: labores defensionum, Cic. – parvulo labore, Cic.: nullo labore, Cic.: nullo labore tuo, ohne daß es dir Mühe macht, Cic.: sine labore, sine ullo labore, Cic.: sine ullo labore et contentione, Cic.: sine labore ac periculo, Cic.: cum labore, summo cum labore, Cic.: res est magni laboris, Cic.: tot adire labores, Verg.: affecta labore et vigiliis corpora, Liv.: capere tantum laborem, sich so sehr bemühen, Cic.: laborem inanem capere, sich vergeblich abmühen, Ter.: in ea (arte) plus operae laborisque consumpsisse, Cic.: nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic.: demere (alci) laborem militiae, Cic.: unius mensis labor alci detrahitur, Cic.: exanclare talem laborem, Cic., omnes labores, Cic.: exanclatis itinerum laboribus, Amm.: exercere se tantis laboribus, Cic.: apes exercet sub sole labor, Verg.: tot per annos terrā marique tanta pericula ac labores exhausisse, Liv.: inter labo-
    ————
    res exhaustos aut mox exhauriendos, Liv.: frustra labore exhausto, Lucan.: magnos esse experiundos et subeundos labores, Cic.: dum adulescentis dextera irrito se labore fatigat, Val. Max.: frangere se tantis laboribus, Cic.: qui partis honoribus eosdem in foro gessi (habe mich unterzogen) labores, quos petendis, Cic.: impenditur labor et sumptus ad incertum casum et eventum quotannis, Cic.: suum laborem hominum periculis sublevandis impertire, Cic.: non plus alci laboris imponere quam sibi sumere, Cic.: eis laborem etiam novum pro portione iniungi, Liv.: quid sumptus in eam rem aut laboris insumpserit, Cic.: operam, studium, laborem interponere pro alqo, Cic.: pugnando fessis laxatur labor, Liv.: ut sibi pro re gesta aliquid laxaret laboris, Liv.: levare alci laborem, Cic.: defensionum laboribus aut omnino aut magna ex parte liberari, Cic.: obire pericula ac labores pariter, Liv.: non parcere labori, Cic. (u. so ne labori suo neu periculo parceret, Caes.): et honoribus amplissimis et laboribus maximis perfunctum esse, Cic.: Hercules perfunctus iam laboribus, Cic.: laborem viae pati posse, Liv.: multis laboribus (unter v. Str.) quaerere alqm. Plaut.: reficere se ex labore, Caes.: ab parvulis labori ac duritiae studere, Caes.: succumbere labori, Caes.: istos labores, quos nunc in naufragiis nostris suscipis, non subisses, Cic.: frustra tantum laborem sumere, Caes.: supersedere hoc labore itineris, Cic.: suscipere labo-
    ————
    rem, labores, Cic.: frustra suscipere laborem, sich vergeblich abmühen, Cic.: sustinere forensem laborem propter ambitionem, Cic.: labores, pericula facile tolerare, Sall.: non vitandi laboris mei causā, Cic. – labor est m. Infin., es kostet Mühe (Arbeit), es hat Schwierigkeit, Liv. 39, 1, 5. Plin. 26, 118: u. so maior aliquanto labor est m. Infin., Flor. 2, 2, 4: proximus huic labor est placitam exorare puellam, Ov. art. am. 1, 37: nec magnus prohibere labor, Verg. georg. 4, 106. – b) insbes., Anstrengung, angestrengte Tätigkeit, Arbeitsamkeit (Ggstz. inertia, desidia, requies, quies, otium), verb. industria et labor, summus labor in publicis privatisque rebus, Cic.: vivere in studiis laboribusque, Cic.: labor quaerendi, Erwerbsfleiß, Iustin.: rei militaris labor, Leistungen im Kriegswesen, Nep.: animi labor, geistige Anstrengung, Nep. – als Fähigkeit, Arbeitsfähigkeit, Ausdauer in Arbeit u. Anstrengung, M. Messala magni laboris, Cic.: homo magni laboris summaeque industriae, Cic.: magni formica laboris, die arbeitsame, emsige, Hor.: (iumenta) summi ut sint laboris efficiunt, Caes. – 2) meton.: a) Arbeit, Werk, ita multorum mensium labor hostium perfidiā et vi tempestatis puncto temporis interiit, Caes. b. c. 2, 14, 4: sternuntur segetes longique perit labor irritus anni, Ov.: et pluviā ingenti sata laeta boumque labores diluit, Verg.: artificum manus (verschiedenen Malereien)
    ————
    inter se operumque laborem (Bauwerk) miratur, Verg.: hic labor ille domus et inextricabilis error, v. Labyrinthe, Verg.: cari uteri labores, v. Kindern, Claud. rapt. Pros. 1, 194. – b) Unternehmung, Tat, belli, Verg.: von den Kampfspielen, wie πόνος, μόχθος, Hor.: u. von den großen Unternehmungen des Herkules, Hor.: strenui labores (im Kriege), Eutr. – II) Anstrengung, etwas zu überwinden, zu ertragen, Plage, Pein, Not, Ungemach, Drangsal, Mühseligkeit, Unglück, Beschwerlichkeit, a) übh.: scis amorem, scis laborem, scis egestatem meam, Plaut.: cuius erga me benevolentiam vel in labore meo vel in honore perspexi, Cic.: multis variisque perfunctus laboribus, Nep.: quoniam in tantum luctum et laborem detrusus es, quantum nemo umquam, Cic.: breviter Troiae supremum audire laborem, Verg. – poet., labores solis, lunae, Sonnenfinsternis, Mondfinsternis, Verg.: labores Lucinae, die Wehen, Verg. – b) Beschwerde, α) = Krankheit, nervorum, Nervenkrankheit, Vitr.: annuus earum (apium) labor est initio veris, Colum.: mox et frumentis labor additus, ut mala culmos esset robigo, Verg.: valetudo decrescit, accrescit labor, Plaut. – β) = phys. Schmerz, cor de labore pectus tundit, Plaut. Cas. 415: hoc medicamentum sine magno labore circa septimum diem cadere cogit haemorrhoidas, Scrib. Larg. 227. – γ) gemütl. Schmerz, Betrübnis, Kummer (s. Spengel Ter. Andr.
    ————
    720. Wagner Ter. heaut. 82), quamquam ibi animo labos grandis capitur, Plaut.: verum ex eo misera quam capit laborem! Ter. – c) eine Last, lapides laborem sustinent od. tolerant, tragen Lasten, sind von dauerhafter Beschaffenheit, Vitr. 2, 7, 2. Plin. 36, 167. – Archaist. Nbf. labōs, ōris, m., *Pacuv. tr. 290. Plaut. merc. 72; trin. 271; truc. 521. Ter. Hec. 286. Lucil. 215. Varro sat. Men. 247. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 1 u. 3, 61 (82), 18. Catull. 55, 13. Plin. 6, 60 u. Spät. (s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 265).personif., Labōs, ōris, m., die Mühsal, eine unterirdische Gottheit, Verg. Aen. 6, 277.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > labor

  • 14 poesia sf

    Dizionario Italiano-Inglese > poesia sf

  • 15 ♦ dry

    ♦ dry (1) /draɪ/
    a.
    1 asciutto: Is the washing dry yet?, è già asciutto il bucato?; The paint's not quite dry yet, la vernice non è ancora del tutto asciutta; with dry eyes, a occhi asciutti, senza piangere; a dry well, un pozzo asciutto; to wipe st. dry, asciugare qc. con un panno; Pat your face dry, asciugati il viso; to go (o to run) dry, ( di fiume, lago, ecc.) prosciugarsi
    2 secco: dry soil, suolo secco; dry wood, legna secca; dry skin, pelle secca; dry hair, capelli secchi
    3 ( di tempo, giornata) asciutto, senza pioggia; ( di clima) secco: dry weather, tempo asciutto; a dry morning [afternoon], un mattino [un pomeriggio] senza pioggia; It should stay dry over most of the country, non dovrebbe piovere in quasi tutto il paese; Tomorrow will be dry and sunny, domani sarà una giornata di sole senza pioggia; July is generally the driest month, luglio è di solito il mese in cui piove di meno; dry heat, caldo secco; The climate is hot and dry, il clima è caldo e secco; in the dry season, nella stagione secca; to have a dry mouth, avere la bocca secca
    4 ( di vino, liquore) secco: dry white wine, vino bianco secco; This sherry is very dry, questo sherry è molto secco
    5 ( di alimento) secco, troppo asciutto: The meat was dry and tasteless, la carne era secca e senza gusto; dry bread, pane senza niente sopra ( burro, ecc.)
    6 dry humour [sarcasm, wit], umorismo [sarcasmo, spirito] caustico ( perché espresso con aria fintamente seria)
    7 arido, noioso: a dry piece of prose, una prosa arida; I always found economics a bit dry, ho sempre trovato l'economia un po' arida; His books are very dry, i suoi libri sono molto noiosi
    8 (fam.) assetato: to feel dry, essere assetato; aver sete
    10 nudo e crudo: the dry facts, i fatti nudi e crudi
    11 che vieta l'alcol; (stor.) proibizionista: Many Muslim countries are dry, in molti paesi musulmani l'alcol è proibito; a dry law, una legge proibizionista; Kansas was a dry state, il Kansas era uno stato proibizionista
    12 (spec. USA) astemio; ( di una festa, ecc.) senza alcol
    13 (stor., in GB; scherz. o spreg.) ultraconservatore
    14 ( di bambino) to be dry, non portare più il pannolino: She's been dry for six months, non porta più il pannolino da sei mesi
    15 (comm.) solido: dry provisions, provviste solide
    16 (metall.) a grana grossa; fragile
    17 ( di suono, della voce, ecc.) aspro; roco; ( di acustica) poco risonante
    18 (naut.) secco: dry cargo, carico secco
    ● (fam.) dry as a bone, del tutto asciutto; asciuttissimo □ ( di un libro, ecc.) dry as dust, noiosissimo □ (elettr.) dry battery, batteria a secco □ dry blast cleaning, sabbiatura ( di superfici metalliche) □ dry-bulb thermometer, termometro a bulbo asciutto □ (elettr.) dry cell, pila a secco □ dry cleaner's, lavanderia a secco; lavasecco (fam.): to take st. to the dry cleaner's, portare qc. in lavanderia □ dry cleaning, lavaggio (o lavatura) a secco □ dry cooper, barilaio ( che fabbrica recipienti per cereali) □ dry cough, tosse secca □ dry-eyed, con gli occhi asciutti; senza piangere □ (naut.) dry dock, bacino di carenaggio □ (naut.) dry-docking, carenaggio □ dry farmer, chi pratica l'aridocoltura □ dry farming, aridocoltura □ ( pesca) dry fly, mosca artificiale; mosca galleggiante □ dry goods, merci secche; cereali; (naut.) carichi secchi; ( USA) mercerie, tessuti □ dry hole, (ind. costr.) pozzo trivellato a secco; (ind. petrolifera) foro sterile □ dry ice, ghiaccio secco □ (geogr.) dry land, terraferma □ dry measure, misura di capacità per aridi □ (arc.) dry nurse, balia asciutta □ (fotogr.) dry plate, lastra asciutta □ ( arte) dry-point, (punta per) incisione a secco; puntasecca □ dry-roasted (o roast), tostato: dry-roasted peanuts, noccioline tostate □ dry-point etching, incisione a puntasecca □ dry rot, carie (o marciume) del legno dovuta a basidiomiceti □ dry run, prova, verifica finale; (teatr.) prova; (mil.) esercitazione; ( di giornale) numero zero; (comput.) simulazione di elaborazione, prova a tavolino □ dry shampoo, shampoo secco □ dry-shod, (avv.) senza bagnarsi i piedi; (agg.) con i piedi asciutti □ dry ski slope, pista da sci artificiale □ (med.) dry socket, alveolite; periodontite □ a dry spell, un periodo di tempo asciutto (o senza pioggia); (fam.) un periodo in cui non si beve (alcol); (fig.) un periodo improduttivo □ dry-stone wall, muro a secco □ dry toast, fetta di pane tostato senza burro □ ( USA) dry milk, latte in polvere □ dry work, lavoro che fa venir sete □ to be ( left) high and dry, essere in panne; (fig.) essere nei guai □ (spec. scherz.) not a dry eye ( in the house), tutti con le lacrime agli occhi: By the end of the movie, there wasn't a dry eye in the place, alla fine del film, nel cinema avevano tutti le lacrime agli occhi.
    dry (2) /draɪ/
    n.
    1 (fam. USA) proibizionista; nemico degli alcolici
    2 (stor., in GB; scherz. o spreg.) conservatore intransigente; sostenitore accanito della politica di Mrs Thatcher
    3 [u] (Austral.) the dry, la stagione asciutta.
    ♦ (to) dry /draɪ/
    v. t. e i.
    1 asciugare, asciugarsi: to dry one's hands [face, hair], asciugarsi le mani [la faccia, i capelli]; I like to let my hair dry naturally, mi piace lasciarmi asciugare i capelli all'aria; Dry your eyes, asciugati le lacrime; The washing was drying on the line, il bucato era steso sul filo ad asciugare; to dry the dishes, asciugare i piatti; She left the dishes on the drainer to dry, ha lasciato i piatti sullo scolapiatti ad asciugare; Leave the paint to dry, lasciate asciugare la vernice
    2 seccare, seccarsi: The herbs are hung in bunches to dry, le erbe sono appese in fasci a seccare
    3 (ind.) essiccare, essiccarsi: The fruit is dried in the sun, la frutta è essicata al sole
    to dry oneself, asciugarsi: She dried herself and got dressed quickly, si è asciugata e vestita in fretta.

    English-Italian dictionary > ♦ dry

  • 16 ♦ poetry

    ♦ poetry /ˈpəʊɪtrɪ/
    n. [u]
    poesia ( anche fig.); arte poetica; (collett.) opere poetiche: lyric poetry, la poesia lirica
    poetry slam, gara di poesia; torneo di poesia □ prose poetry, prosa poetica.

    English-Italian dictionary > ♦ poetry

  • 17 poesia

    poesia s.f. 1. ( Letter) (arte, genere) poésie: la poesia e la prosa la poésie et la prose. 2. ( Letter) ( componimento poetico) poème m., poésie: una raccolta di poesie un recueil de poèmes. 3. ( Letter) ( forma metrica) poésie, vers m.pl. 4. ( fig) ( atmosfera suggestiva) poésie: la poesia della campagna la poésie de la campagne. 5. ( fig) ( illusione) fantaisie, illusion.

    Dizionario Italiano-Francese > poesia

  • 18 lasai

    io.
    a. untroubled, carefree, easy; lo \lasaia egin zuen (s)he slept peacefully | (s)he slept with a clear conscience; haren \lasai \lasaia her untroubled look; bizimodu \lasaia nahiago nuke I'd prefer an easy life
    b. ( p.) easy-going, laidback, calm, unruffled
    c. ( gogoa, gogoeta, burua, gogamena) calm, untroubled, free
    d. ( itsasoa) calm
    2. ( estua, tinkoa ez dena)
    a. ( korapiloa) loose
    b. ( lokarria) loose, untied
    c. ( arropa, soinekoa) loose, loose-fitting
    d. ( prosa) unconstrained, flowing, free
    3. (irud.)
    a. ( moral aldetik) bizimodu \lasai i. ( ez estua) easy life ii. (z.tx.) {lax || promiscuous} lifestyle; bizitza \lasai eraman zuen (s) he led a promiscuous life
    b. ( utzikeriaz) lax, negligent adb.
    1. easy; zaude \lasai!, ez da ezer gertatuko {take it easy || don't you worry}, nothing's going to happen!; zaude \lasai besteak etorri arte stay put until the others come; hago \lasai, dena konponduko diat don't worry, I'll take care of everything
    2. freely, in a {carefree || relaxed} manner; \lasai mintza zaitezke gure artean you can talk freely with us; \lasai bizi izan to live a comfortable life | to have it easy; \lasai ari dira beren lanean they're working at an easy pace
    3. txakurra \lasai dabil the dog is running loose
    4. gaur egun \lasaiegi hezitako umeak the children raised nowadays in an all too carefree manner

    Euskara Ingelesa hiztegiaren > lasai

  • 19 poesia

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > poesia

  • 20 художествен

    худо̀жествен, -а, -о <-и>
    прил d'àrte, artìstico

    Български-италиански речник > художествен

См. также в других словарях:

  • prosa — 1prò·sa s.f. AD 1. espressione linguistica orale o scritta che, diversamente dalla poesia, non ubbidisce a misure e ritmi regolari: prosa letteraria, scientifica, epistolare, burocratica; prosa limpida, scorrevole, ampollosa, contorta; la Vita… …   Dizionario italiano

  • prosa — {{hw}}{{prosa}}{{/hw}}s. f. 1 Forma di espressione non sottomessa alle regole della versificazione | Prosa d arte, componimento prosastico condotto con la massima cura di stile. 2 Opera scritta in prosa: le prose del Tasso | Complesso di opere in …   Enciclopedia di italiano

  • Prosa en la literatura medieval española — Saltar a navegación, búsqueda Alfonso X de Castilla y su corte. El rey fue el máximo promotor de la literatura medieval en España. En la literatura medieval española, la prosa se inició con la historiografía de anales y …   Wikipedia Español

  • Prosa posterior a Alfonso X — Saltar a navegación, búsqueda Por prosa posterior a Alfonso X se entiende toda la obra en prosa compuesta entre la muerte de Alfonso X (1284) y el fin de la literatura de la Edad Media en España.[1] La llegada de Sancho IV el Bravo al trono… …   Wikipedia Español

  • Prosa de Alfonso X el Sabio — Saltar a navegación, búsqueda Alfonso X Por prosa de Alfonso X el Sabio se entiende la producción literaria escrita en prosa durante el reinado de Alfonso X (1256 1284). El rey patrocinó y a menudo supervisó las obras de los escritores de su… …   Wikipedia Español

  • Historia del arte — Para la historiografía de la historia del arte, véase Estudio de la historia del arte. La creación …   Wikipedia Español

  • Literatura medieval española en prosa — Alfonso X de Castilla y su corte. El rey fue el máximo promotor de la literatura medieval en España. En la literatura medieval española, la prosa se inició con la historiografía de anales y crónicas; posteriormente apareció el género didáctico o… …   Wikipedia Español

  • La obra de arte del futuro — Portada de la primera edición. La obra de arte del futuro (en alemán: Das Kunstwerk der Zukunft) en un largo ensayo escrito por Richard Wagner, publicado por primera vez en 1849 en Leipzig, en el que se establecen algunos de sus ideales de los… …   Wikipedia Español

  • Agudeza y arte de ingenio — Agudeza y arte de ingenio. Portada de la edición de Amberes, 1669.[1] Agudeza y arte de ingenio (Huesca, 1648) es un tratado de retórica barroca escrito por Baltasar G …   Wikipedia Español

  • Oráculo manual y arte de prudencia — Primera edición del Oráculo manual[1] Oráculo manual y arte de prudencia (1647) es una obra literaria perteneciente a la prosa didáctica de Baltasar Gracián en la que, a lo largo de trescientos aforismos comentados, se ofrece un conjunto de… …   Wikipedia Español

  • Verso y Prosa — Este artículo trata sobre la revista literaria. Para las formas del lenguaje, véase verso y prosa. Verso y Prosa fue una revista literaria, subtitulada “Boletín de la joven literatura”, de la que se publicaron 12 números entre enero de 1927… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»